Gelukkig heeft dat dweilerige gevoel ook een gunstig effect op mijn stapel onafgemaakte projecten:
omdat je natuurlijk helemaal geen inspiratie hebt als je een dweil bent, zit er niets anders op dan alles wat er in de manden ligt maar simpelweg af te maken.
Dus brei ik als een ware Spuit 11 bij het langverwachte begin van de lente nog verschillende sjaals af.
Lekker handig: winterjas in de kast en nieuwe sjaal meteen erbij...... tenminste later, als ik ook de draadjes heb ingestopt.Dat zou trouwens best nog eens kunnen blijven liggen tot de volgende winter want intussen voel ik me al een heel stuk beter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten