Smoesje om te rommelen

De weerberichten voorspellen regen en Maya en ik grijpen deze smoes met beide handen aan om niet te gaan wandelen, maar te gaan knutselen.
Soms kun je maar beter gewoon naar buiten kijken en dan je plan trekken, want nu zitten we de hele ochtend in de stralende zon gewoon binnen te rommelen. En we voelen ons toch wel een heel klein beetje schuldig, want eigenlijk wandelen we ook als het weer niet echt optimaal is....
We hebben wel een zeer productieve dag, die overigens wel wat later begon omdat ik me natuurlijk verslapen had.....
Volgende keer toch weer wandelen.

Oeps een vlek....en dan een gaatje!

De vlek zit er al eeuwen, ik weet niet eens meer hoe hij er in gekomen is.
Door de verhuizing van een kind valt het nu alleen weer op. De lijst is ook kapot dus eruit die merklap. Het is een geboortelap voor mijn jongste, geborduurd door mijn moeder met katoenen aïda stof en DMC borduurgaren. Dat moet te wassen zijn!
En dat is het ook, alleen wordt de vlek dan een gaatje.

Dat vraagt dus enige improvisatie.
Ik bedenk: een lapje erachter en dan de vlek wegknippen. En snel, want ik heb toch stellig de indruk dat de vlek zich aan het uitbreiden is na het wasgebeuren!

Dat valt nog wel vies tegen, maar ik krijg het enigszins voor elkaar. Jammer dat ik geen groter lapje kan knippen, maar gelukkig dat ik de overstekende rand in de lijst nooit heb weggeknipt!









Als ik het hele zaakje klaar heb bedenk ik dat ik dan ook nog een groter lapje er bovenop had kunnen rijgen, na het wegknippen van de vlek en dat dan opnieuw had kunnen borduren.

Dan had het er mogelijk nog minder opvallend uitgezien. Maar ja, dat is dan weer achteraf!

Als een vis in het water

Eigenlijk een voortdurend thema in een huishouden waar men meer tijd onder dan boven water doorbrengt.
Voor mij geldt dat voor mijn huidige knutselactiviteiten.
Ik heb de smaak te pakken......

De nieuwe aanpak werkt!

Het werkt echt, gewoon beginnen en een klein beetje doen. Het komt vanzelf af.
Dus bijna elke avond maak ik wat achtergrondjes. Of ik knip leuke afbeeldingen uit.
Een andere avond heb ik een idee voor een thema en zoek ik de afbeeldingen en kleuren bij elkaar.
Steeds een klein stukje en het geheel vordert gestaag.
Donderdagavond is dus de rode pagina Liefde af!

Maandag haakdag bijwerkdag

Even de haakrol bijwerken (de witte op de foto), er staat weer een nieuw patroon op van  Wieke.
Dan valt mijn oog ook weer op de oudere stekenlappen van het breien, ik heb er al eens eerder over geblogd in april dit jaar.
Ik krijg een idee, dus ik strijk de lappen even met stoom, het is tenslotte glanskatoen, dat doet ze vast goed. Jawel, dat frist ze echt heel erg op en ze gaan er zomaar weer van glanzen ook. Vooral het ajourbreiwerk komt nu veel beter tot zijn recht.
Dat inspireert mij dan weer om nu toch eindelijk die losse draadjes maar eens in te stoppen (de turquoise dus pas na bijna 30 jaar....) en ik ben wel heel erg tevreden over mijzelf!
De creme breilap rol ik op, lintje er omheen, en die kan mooi in de gang bij mijn nieuwe prikbord.
Ik ga ook meteen het patroon weer zoeken van de licht gele breilap. Daar ben ik in de patentsteek blijven hangen. (Geen wonder, want ik heb een hekel aan die steek...)

In mijn slaap.....

Een herinnering aan een voorval toen mijn kinderen nog heel klein waren.
Een tekening op het onderlaken van een van de bedden, heel herkenbaar en direct duidelijk wie die had gemaakt!
Het onschuldige poppetje tekende ik al in Frankrijk. Ik heb het niet gedaan, maar misschien......

Motto van de dag

Pluk de dag, of geniet van elk moment? Zoiets is mijn motto momenteel. Was het eigenlijk altijd al maar soms ben je je er extra van bewust.
Een vergelijkbare journal pagina zag ik ergens op youtube met een filmpje hoe het gedaan is.
Met vloeipapier van het brood in Frankrijk (echt heerlijk brood) tel ik mijn zegeningen.
Een ervan is hiermee bezig zijn !