Het sneeuwt!

Voor het eerst in twee jaar ligt er sneeuw.
Ik ben blij dat ik er niet door hoef. Maar mooi vind ik het wel.













Ik trek meteen mijn zelfgebreide sokken en mijn Noorse trui met ingebreide ijsbeer aan. Die is minimaal 15 jaar geleden door mijn moeder gebreid van een hele goede kwaliteit wol en dus nog zo goed als nieuw!

Bijna klaar voor Kerstmis

We rennen hier nog wat af met regeldingen zoals: naar de kapper,  er op uit om een andere auto te kopen, mijn broer van het vliegveld in Charleroi afhalen, toch weer zelf Kerstkaarten maken, pakketten ophalen, heel veel in het huis opruimen, de nodige boodschappen doen, twee kerstbomen opzetten, eentje hier en een bij mijn vader.
En dat allemaal om nu eens eindelijk Kerst in een opgeruimd huis te vieren en vooral het nieuwe jaar ook goed te beginnen.
Gaan we het redden? waarschijnlijk zoals elk jaar weer net wel....maar dan zakken we zoal gebruikelijk uitgeput op kerstavond op de bank.
Ook een kersttraditoe zou je kunnen zeggen!

Een welbestede verjaardag

We startten met cappuchino en iets lekkers













Daarna aan de slag met verf en zelf gesneden stempels
 

en voor de gevorderden onder ons zelfs linosnede.













Tussen de middag lekkere broodjes













Daarna productie draaien en afdrukken voor kerstkaarten maken.














Een welbestede verjaardag!

Glitter en engelenvleugels, maar geen kerstmis

Nee, niet omdat ik al vroeg in kerststemming ben, maar omdat dit het thema van de badpakken is.....
jammer dat ik nu niet meer verder kan omdat mijn lichte blauwe naaigaren helemaal op is....

Dit moet het ongeveer worden, maar in elk geval zonder sterren op de achtergrond.
















En hier moet ik ook nog maar eens even goed over nadenken......de donkere lijnen bevallen me wel maar de pailletten op deze bedrukte ondergrond vind ik heel rommelig......weghalen vrees ik!

Hij bloeit!

De Clivia.....
en dat is vast niet aan mijn goede zorgen te danken, want ondanks mijn groene vingers zijn de planten de laatste tijd niet echt mijn prioriteit.
Conclusie is dan ook dat je hem wel een tijdje zal moeten verwaarlozen om hem weer in bloei te krijgen.

Werken in serie

Werken in serie levert meer inspiratie op zeggen de geleerden. Ik neem dit ter harte en kies als thema tinten rood en teksten van muziek die ik mooi vind.
Daarnaast probeer ik niet te veel erbij te halen maar te gebruiken wat op tafel ligt en wat ik dus eigenlijk al lang op had moeten ruimen.
Rood en een vlindertje op tafel leveren samen met een geprinte afdruk op vloeipapier uiteindelijk dit resultaat op.

Herinnering aan een liedje

Lang bladeren in verschillenden boeken en tijdschriften, digitaal en op papier en vooral lang nadenken over wat en hoe levert uiteindelijk inspiratie op.
Soms is less namelijk more!
Een liedje van lang geleden levert precies de bijpassende tekst!

Wol wassen

De strengen gesponnen en getwijnde wol heb ik gewassen. Het is mooi weer dus ze kunnen nog buiten drogen. Jip let erop dat er niets van de stok afvalt.
De twee strengen links zijn niet door mij gesponnen, maar door de moeder van mijn vriendin. Die zaten nog op de klossen van het spinnewiel toen ik het heb gekregen.





De donkere streng is wol, maar de lichte beige, daar twijfel ik over. Het is in elk geval nog niet getwijnd, maar het ziet er ook niet echt als enkel gesponnen wol uit.
Misschien dat mijn vriendin nog weet of er door haar moeder ook ander materiaal gesponnen is.

Spinnen en twijnen

We genieten van de laatste mooie nazomerdagen. Het is in honderd jaar niet zo warm geweest in deze week. Dat hoor ik tenminste bij het weeroverzicht, want zover kan ik me dat niet herinneren natuurlijk.
Een beetje tegenstrijdig krijg ik weer zin om te spinnen. Er zitten nog twee klossen met gesponnen wol op het wiel en een lege klos boven op. Als ik dus verder wil zal ik die klossen eerst maar twijnen.
Dan heb ik nog een restant gekaarde wol in beige en bruintinten dus die spin ik ook meteen op en na het twijnen heb ik dan twee mooi gemêleerde strengen wol. Klaar om te wassen en te verwerken.
Maar daar moet ik nog maar eens diep over nadenken.
Het spinnewiel is dan ook weer klaar, voor die witte en die donkerbruine vacht die ik nog grotendeels op de vliering heb liggen.

Voorraad verwerken

Er liggen nog kilo's appels in de koelkast. Ze komen zowel uit onze eigen boom als uit Frankrijk.
Tijd voor een lekkere appeltaart dus. Ik let natuurlijk op het laatst weer even niet goed op. Mijn neus reageert wel maar bijna te laat.
Een beetje eigengemaakte perzikenjam uit Frankrijk er overheen en dat blust weer een beetje af.
Hij is dus een beetje aan de bruine kant, maar wel erg lekker!

De herfst begint.....

Het weer is wisselvallig maar nog opvallend mooi en zacht voor de tijd van het jaar, we hebben een geweldige nazomer.
Maar nu begint de temperatuur toch echt te zakken en er vallen fikse buien.
Blijkbaar is de brievenbus ook niet helemaal waterdicht, want dit trof ik dit weekend aan in de brievenbus: met recht snail-mail.

Laatste dagje

Dat betekent opruimen en inpakken. We pakken het zwembad in en het hout voor het terras. Helaas, dit jaar zijn we er niet aan toe gekomen. Volgend voorjaar maar een klusteam meenemen?

De dag begint stralend mooi met temperatuur van 18 graden, maar binnen een uur is het betrokken.
Ik kan nog net in de zon de laatste noten rapen en de bramen snoeien en opbinden.
Gelukkig komt 's middags de zon weer terug.

 

In het gras kruipt echt een enorme rups, ik vraag me af wat dat voor beest moet gaan worden.

De laatste kruiwagen met onkruid verdwijnt op de brandstapel en we laten de tuin verder voor wat het is. Af is het toch nooit.

 

Er bloeit nog een laatste gele bloem in de moestuin. Komkommer? Sierpompoentje? Geen idee!

Hopelijk lukt het de buurman tijdens onze afwezigheid de mollen te vangen die nu werkelijk het complete grasveld overhoop hebben gehaald. Ze moeten er aan geloven, dit is gewoon te erg!

Voorraad voor de winter

De dag begint winderig en zonnig, 19 graden. Na de middag betrekt het en aan het begin van de avond valt de eerste regen. Eindelijk water voor de met gras ingezaaide molshopen!
In de tuin ruimen we een en ander op.
Ik pluk echt de allerlaatste appels, bramen en frambozen en raap nog wat noten. De wind heeft er toch nog een paar die verborgen aan de bomen hingen los geblazen.
De rest van de dag sta ik te koken. Ik bak een taart van de aardbeien uit eigen tuin die nog in de diepvries lagen, daar kunnen mooi die paar bramen en frambozen nog bij. Er zijn nog genoeg aardbeien over voor twee potten jam.
Eindelijk vind ik ook de snelste methode om de ruim10 kilo perziken, die ongeschild in de diepvries zitten, te lijf te gaan.
Het schillen gaat het makkelijkste als je de bevroren perzik even onder heet water houdt en hem dan meteen schilt. Pit eruit, en weer terug in de diepvries.
Uiteindelijk heb ik nog maar een derde deel geschild. Genoeg voor 5 potten jam en een grote pot appel-perzikmoes.
Morgen meer: misschien nog een taart, nog wat schuimkoekjes van de overgebleven eiwitten

Boswandeling

Alweer een stralende dag en 23 graden.
Na koffie op de veranda maken we een wandeling door de bossen. We lopen naar het uitkijkpunt op 700 m hoogte, Peyre Mourou.

We kijken ook nog even hoe ons eigen stukje bos erbij ligt achter de geimproviseerde slagboom.

Lui dagje

Als ik wakker word, zie ik de blauwe lucht al door het raam, het is mooi weer!

Ik begin aan een klusje in de tuin in korte broek en hemdje, maar dat werkt niet lekker als je aan bramen en brandnetels staat te trekken. Bovendien is het veel te warm. Dat wordt dus een lui dagje n de zon met een boek.
Piep komt er gezellig bij zitten en kiest wel voor een heel bijzondere plek: om een plant heen in een bloempot.

Zo moet het worden....

De dag begint fris en mistig.
We doen boodschappen en na de middag komt de zon door. Alweer goed tuinweer!
Ik zaai gras bij in alle 250 molshopen........bijna meer molshoop dan grasveld!
Dan ga ik met de voormalige moestuin aan de gang. Nu is het meer een mintveldje geworden.
Ik heb nog een nieuwe rode bes gekocht en die moet natuurlijk de grond in.
Voor de broodnodige motivatie beperk ik met tot een stukje van een halve meter bij 2 meter. Dat krijg je namelijk wel af, en dan zie je tenminste hoe het zou moeten worden.








Ik haal alle onkruid er uit, vind de overwoekerde aardbeien terug, snoei de oude bes en bedek het geheel met een dikke laag houtsnippers.
Zou dat nou wel helpen?

Pompoensoep

Gisteren was het een regenachtige dag, vandaag begint ook wat grijzig. Maar al snel komt toch de zon door, alleen wordt het niet warmer dan 18 graden.
Goed om in de tuin te werken met lange mouwen en handschoenen. Ik moet namelijk de rododendrons bevrijden uit de wurgende greep van wilde bramen, metershoge brandnetels, bosrtank en piespotje. Twee kruiwagens vol onkruid ruk ik er uit.
Ik plant ook de meegenomen forsythias van Maya. Hopelijk slaan ze goed aan en hebben we volgend voorjaar al wat bloemetjes.
Ik maak een lekkere pompoensoep van Smulweb, gewoon met pompoen en groente uit de winkel.

Herfst in aantocht

Hoewel het elke dag mooi weer is, stralend zonnig, en ik in korte broek en hemdje rondloop, dient de herfst zich onmiskenbaar aan.
Ik heb de laatste appels geplukt.

Elke dag kan ik nieuwe walnoten rapen, sommigen nog in de schil, sommigen die al door iemand anders zijn opengemaakt!

En ook aan de planten en bomen zie je dat de zomer bijna voorbij is: er is nog maar een enkele blauwe bloem in de hortensias,

de fluweelboom kleurt al oranje

en de herfsttijloos bloeit (of is dit toch een krokus?).

Achterstallig onderhoud

Het is natuurlijk een illusie om te denken dat je een tuin van 2300 m2 kunt bijhouden als je er zelf maar een paar keer per jaar bent en degene die er woont heeft geen groene vingers.
Ik word niet meer warm of koud van achterstallig onderhoud:
Dus ik hark 100 molshopen weg, schep de compost om, maai 1500 m2 gras en knip 75 m heg.
Ik steek de enorme hoop tuinafval in brand en deze verandert van bijna 4 kuub troep in een hoop as en houtskool.

Tussendoor niet kijken naar wat er allemaal nog nodig moet gebeuren, maar gewoon genieten van het prachtige weer (zonnig en 25 graden) en alles wat zich zonder hulp toch weer heeft staande weten te houden in deze oprukkende wildernis:



de herfstsedum, de vaste fuchsia
en de cyclamen.

Ik ga op vakantie en ik neem mee...

een volgepropte auto!
Mijn echtgenoot zal de dag prijzen dat we een handbagage koffertje pakken, in de auto stappen en vertrekken.
Deze keer nog niet. Behalve de broodnodige planten uit verschillende tuinen in Nederland die graag willen emigreren naar zonniger oorden nemen we ook de nodige ongezonde vette diepvrieshap mee.



En natuurlijk allerlei handige en nuttige dingen die je gewoon nodig hebt.
Wat ik ook meeneem zijn twee quilts die ik voor vrienden en buren heb gemaakt en die ook al gaan emigreren.






De zonnebloemen vertrekken nog naar Zweden als het goed is.
De vlecht met bloemen gaat naar de buren omdat ze altijd voor ons klaar staan.
Ook de achterkantjes zijn de moeite van het foograferen waard.






Niets zo mooi om een quilt te fotograferen als een flinke ballustrade.
Voor het maken van allebei de quilts heb ik helemaal NIETS hoeven kopen, alles, tot en met de vulling en het naaigaren, had ik al in huis.