Zondag snipperdag

De wintertijd geeft me een uur extra nachtrust dus ik slaap extra lekker uit. Het is grijs en koud. Het mooie weer is defintief voorbij.
Ik gooi alle snoeimateriaal van deze week door de shredder om te versnipperen. De composthoop is er goed mee.
Er ligt nog een hoop tuinafval vanaf de zomer dus die steken we ook nog aan. 
Daarna smeren we alle gaatjes die nog in de badkamer en wc tussen het plaatwerk zitten dicht, zodat we eindelijk na ongeveer 10 jaar die muren eens kunnen gaan verven.

Zaterdag opruimdag

 

Zaterdag is het mooi zonnig weer maar wel behoorlijk fris, de weersverwachting voorspelt 13 graden.
Eerst bak ik appelmuffins met havermout en banaan voor het ontbijt.




 

Op de veranda staat deze eenjarige, waarvan ik de naam niet weet, opnieuw uitbundig te bloeien, waarschijnlijk nu echt voor het laatst. 

Gewapend met fleecejack en trui vertrek ik de tuin in, maar het jack heb ik niet nodig, in de zon is het warm genoeg voor alleen de trui. 

Beneden kunnen de walnoten nog lekker in de zon drogen.

  

Ik haal de geraniums uit de bakken en zet ze bij elkaar in een bak voor het raam beneden waar het in de winter lekker koel blijft. Hopelijk doen ze het volgend jaar dan weer.

We halen de tuinmeubelen van het tertras bij het zwembad en zetten ze in de schuur. Die moet eerst wel leeg gehaald worden. We ruimen meteen een hoop overtollige troep op die er al jaren staat.

In de schuur komen we nog eenslang tegen, maar die wil niet op de foto!

Wat een actieve dag! Niels en Eva komen nog langs en samen eten we pompoensoep, perfect op een prachtige herfstdag als vandaag!

 

Donderdag tuindag

Vandaag staat er weer heel mooi weer op de planning. Ik begin dus bijtijds nog in lange broek en vest aan de border naast de oprit. Brandnetels en onkruid er uit, afgevallen bladeren er over  heen.
Ik blaas de rest van de oprit en achter het huis schoon, bladeren op de bladhoop of in de verschillende borders.
Tussendoor lekker rustig lunchen in de zon, het is 25 graden dus vest uit en korte broel aan.
Ik raap nog de gevallen walnten en leg ze in de zon te drogen. Laatste klus is grasmaaien in de andere helft van de tuin.
En wat is onze bananenboom groot geworden in die paar weken!

Woensdag rustdag

Vandaag is het zeker in de zon heel warm. Ik heb nogal last van spierpijn na de oprit escapades van gisteren dus ik doe vandaag rustig aan.
Ik lees een boek lekker in de zon en eet een hapje.
Genoeg tijd om even te knuffelen met de poezen.
Piep houdt zich ook rustig op een mooie zonnige dag.
Lenny houdt meer van leven in de brouwerij, dus die balanceert over de balkonrand of vliegt de bomen in en uit.
Maar uiteindleijk ligt hij lekker onder mijn stoel op het terras bij het zwembad.
In de loop van de middag sjok ik nog een uur achter de grasmaaier om het gras, wat alsmaar blijft groeien met dit weer, in bedwang te houden.
Het badkamer meubel wordt opgehaald door Ruud en Damien, een hoop gesjouw en gezeul, en we beginnen met uitpakken... maar grote schrik: het is de verkeerde kleur. Dat is weer echt iets voor ons.... we bellen en gelukkig kunnen we nog ruilen. Goed dat we niet meteen de bestaande wastafel er af hebben gehaald!

Dinsdag oprit dag

Na het debacle met de oprit is de eerste prioriteit die weer enigszins berijdbaar te krijgen.
Hoewel Damien dinsdagochtend natuurlijk zonder enige moeite de bestelauto naar boven rijdt.








Zo ziet de oprit er uit als ik begin.










4 uur later,

 
met hulp van de bladblazer en 10 kruiwagens later ziet het er zo uit.






 


De mand voor bladafval is dan ook weer helemaal vol.

















Ik heb nog tijd voor een herfstboeket, maar daarna ben ik gesloopt.

Maandag boodschappendag

De eerste dag besteed ik aan de boodschappen. Wat gaan we eten, wat is er nog in huis. Ik heb de laatste appels nog geoogst dus er wordt in ieder geval appeltaart gebakken deze week.
Opdracht van de dag is ook het shoppen voor een badkamermeubel.
Dat klink allemaal heel gemakkelijk, maar het was uiteindelijk een heel avontuur.
Ik moest natuurlijk rijden, en wel met de bestelauto. Ik was er al mee van Vabre naar Candouvrié gereden, en dat ging goed toen hij eenmaal reed. Dat was nadat ik hem 3 keer had af laten slaan bij het starten. Nu moest ik natuurlijk de oprit weer omhoog, een en al hobbel en ruim voorzien van bladeren. Gelukkig kon de buurman mij uiteindelijk uiteindelijk met zijn tractor redden, want omhoog kwam ik niet. Eenmaal boven liet ik hem natuurlijk nog minstens drie keer afslaan alvorens we dan toch eindelijk op weg konden. Ruim een uur later dus! De discussie tussen mij en mijn broer ging intussen natuurlijk over wie er nu eigenlijk kon rijden en wie de oprit zou moeten onderhouden.
Nadat we vrijwel alle badkamerwinkels hadden bezocht, vonden we uiteindelijk precies wat we zochten in de laatste winkel, waar we eigenlijk niet heen wilden gaan. Eind goed al goed. Donderdag kan ie worden afgehaald, dat scheelt want ik hoef geen energie te steken in het schoonmaken van het oude meubel!

Nieuwe voortuin

We genieten zo van onze nieuwe achtertuin, die in een jaar tijd al overdadig vol gegroeid is dat we besluiten ook de voortuin op de schop te laten nemen. Tuincentrum Soontiëns kan weer aan de slag!



Op maandag wordt er begonnen met het leeghalen van de tuin. Een compleet wagenpark met mini graver komt aanrukken. De vijvers worden gesloopt en de vissen tijdelijk in een grote bak ondergebracht.

Dinsdag komt er al wat meer lijn en en wordt de vijver uitgezet

Woensdag nog veel meer graafwerk en het pad begint vorm te krijgen

Donderdag wordt de vijver uitgegraven en deels gevuld.
Dat heeft nog even wat voeten in aarde want aan de rand stuiten de gravers op een groot betonnen blok met een bovenkant van minstens 50 bij 50. Het is zo groot en massief dat uitgraven onmogelijk is. Daar moet dus een creatieve oplossing op gevonden worden: laten zitten en gebruiken als een verhoging in de vijver.













Op vrijdag wordt de vijver verder afgemaakt zodat de vissen weer terug kunnen. Er zijn er wel een aantal gesneuveld, door zuurstof gebrek en door de poes, die nu wel erg makkelijk bij de verse vis kon komen!
Volgende week zijn de planten aan de beurt.

Oogst uit eigen tuin

De peren zijn rijp. Ze begonnen al behoorlijk te vallen. Er is maar één boom met peren dit jaar. De anderen hebben allemaal te lijden gehad van de vorst nog laat in het voorjaar. Er zijn ook nauwelijks appels en geen perziken.







De peren smaken prima maar moeten snel op anders gaat het rotten. Zoveel kunnen we niet opeten dus maak ik er jam van. Een cake staat ook nog op de to do list. 
Ik maak er nu jam van met vanille, naar een recept uit Landleven  van een paar jaar terug.

Ik pluk ook bramen en vlierbessen. Een experiment, jam met deze combinatie schijnt een stevige (?) smaak te hebben

In de andere tuin

Er is weer veel te doen in de tuin in Frankrijk. Alle buxus in de streek zijn getroffen door een  Rupsenplaag.  De Glyphodes perspectalis heeft alle buxusvarianten  hier in de streek kaalgevreten.















Jammer, jammer, ook mijn kleine buxussen in pot moesten er aan geloven. Maar het biedt ook nieuwe mogelijkheden.
We moeten alle buxusen omzagen en uitgraven en opuimen.
Als alles is opgeruimd kunnen we bekijken hoe we het opnieuw gaan inrichten.

 

 Wat een ellende, dit ziet er niet uit. Weg ermee!

Het is behoorlijk warm hier, maar voordat je kunt zwemmen moet er natuurlijk eerst gewerkt worden. Ook aan het zwembad, schoonmaken, filteren en zo. Ook hier hebben de rupen gezorgd voor de nodige overlast. Omdat ze nogal zuur zijn en er natuurlijk van alles uit de bomen valt, is het evenwicht van het zwembad zoek en zag het er behoorlijk groen uit.

Er staan gelukkig altijd genoeg bloemen in de tuin om een groot gemengd boeket van te maken!

Alweer een jaar voorbij....

De tijd vliegt, vorig jaar zag mijn tuin er zo uit:

en nu lijkt het wel alsof het nooit anders is geweest.
Ik geniet er dagelijks van!

Tuin op zijn best

De eerste week van juni stond de tuin er schitterend bij en maakte ik nog wat foto's voordat we op vakantie gingen.


De klimhortensia met volop bloemetjes,

















de irissen bij de vijver.

De klimroos volop in bloei en nog heel veel knoppen te gaan.

Ik zette ook nog wat bloeiende plantjes neer voor een gezellig hoekje, beetje op z'n Frans als voorschotje op de vakantie in augustus.
Gelukkig dat ik op tijd foto's heb genomen, want eind juni,  na zo lang warmte en droogte is dat hele mooie frisse er wel van af!

Waterlelie

De voortuin is dringend aan groot onderhoud toe. Dat staat ook op de planning. In afwachting daarvan halen we toch maar wat wildgroei aan opschietende en aangewaaide bomen weg. Dan zie ik ook pas dat de waterlelie in bloei staat. Veel te groot voor onze redelijk kleine vijver is deze soort. Maar weggooien kon ik hem niet toen hij uit de oude ( en nog veel kleinere) vijver van mij dochter kwam.
Dus kreeg hij bij mij een tweede kans. Ieder jaar heeft hij tot nu toe wel een of twee bloemen gehad. Nu bloeien er zomaar twee tegelijk en zie ik ook nog minstens 3 knoppen!
Tegen de verdrukking in zullen we maar zeggen.

Goed gegroeid!

Bij thuiskomst lijkt de tuin wel helemaal dichtgegroeid. Alles is groen en van alles staat in bloei.
Het meest opvallend is de gouden regen. Die zie je al vanaf het pleintje in volle glorie staan.

Maar ook de sieruien staan er mooi bij !

En alweer bedenk ik hoe blij ik toch met deze tuin ben!

Laatste dag alweer...

De dag begint met mooi warm weer en flinke vent d'Autan. We waaien uit ons vestje dus. We doen boodschappen en pakken alvast wat in. Nog een wasje en de tuinspullen netjes opruimen. Dan betrekt het en om 4 uur begint het zelfs flink te regenen. Oeps, zelfs de stoelkussen op de veranda worden nat, snel naar binnen halen dus!

Gelukkig heb ik nog wel een foto gemaakt van de rododendrons die net beginnen te bloeien!

Nog meer tuinwerk

Nadat we dit weekend vooral tijd bij vrienden hebben doorgebracht is het nu weer tijd om de tuin aan te pakken.
Dinsdag wordt er gesnoeid aan alle kanten. De shredder draait overuren.
Woensdag wordt het in de loop van de dag weer echt lekker warm weer.
Gelukkig hebben we het zware werk dan al gedaan. Vandaag graven we gaten voor alle bomen die nog in potten staan.
Ze gaan allemaal de volle grond in. We hebben nu een soort boomgaardje achter in de tuin.
Een van de bomen is dermate klein dat we er maar een extra grote stok bij gezet hebben.
Het is de albizia, de slaapboom, een snelle groeier staat in de beschrijving. Bij ons is hij elk jaar alleen maar kleiner geworden. Laatste redmiddel is de volle grond! 

 
Ook de olijf ziet er in pot niet optimaal uit. Ook in de volle grond dus en alle dode en miezerige takjes er uit snoeien. Hopelijk loopt hij weer goed uit.














De magnolia doet nog een laatste poging om te bloeien.

Aan de slag met de border.

Het is licht deprimerend, het uitzicht vanaf de veranda. Daar gaan we vandaag dus eens verandering in aanbrengen.
Het is lekker weer, dus de trui kan uit. Zo ziet het voor mijn noeste arbeid uit.







Na een middag hard werken is dit het resultaat. De afgeknipte hortensiatakken vinden via de shredder hun weg naar de composthoop. Die is nu helemaal vol. Ook een groot deel van het onkruid is er uit. Het lijkt al weer bijna een tuin.

Eindelijk...Lenny!

 Het is al vrijdagmiddag en we hebben Lenny nog niet ontmoet. Hij is schuw en verstopt zich. Op de avond van onze aankomst keek hij even om het hoekje maar zag vreemde mensen binnen dus hij nam meteen de benen. Vrijdag deden we de boodschappen. Hele dag geen Lenny.
Vandaag neem ik de sneeuwschade van maart en de vorstschade van april op.

De hortensias zien er niet uit.




De rhus is geveld en gekapt, geen redden meer aan.
Alle bloemen van de magnolia en de eerste blaadjes zijn bevroren, geen bloemen voor ons dit jaar.




De palmen, die de hele winter binnen stonden en in maart net weer buiten, konden de zware sneeuwlaag niet aan. Veel takken zijn afgebroken. De vorst daarna kwam helemaal ongelegen.
Deze palm is helemaal dood.

 


En deze palm ziet er ook al niet uit.

 

Deze gaat het wel redden denk ik, van de week maar eens fatsoeneren.

















's Middags als we thee zitten te drinken laat Lenny zich zowaar zien.
Wij zitten stil en praten zachtjes om hem niet af te schrikken. Maar hij blijft in de kamer om even met een balletje te spelen en eten wil hij ook wel.

 Zowaar gaat Piep ook even samen met hem eten.


 



Na het eten is hij weer verdwenen, maar misschien weet hij nu dat wij wel aardig zijn en komt hij eerder terug.